Archiwum kategorii: baza wiedzy

Zatrudnienie małżonka w firmie

Od przyszłego roku (2019) wartość pracy małżonka będzie mogła być uwzględniana jako koszt uzyskania przychodu – wynika z projektu wprowadzającego uproszczenia dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym. W efekcie właściciel przedsiębiorstwa otrzyma prawo do uwzględniania wynagrodzenia, które wypłaca żonie lub mężowi, w kosztach uzyskania przychodów.

Zaproponowana przez resort przedsiębiorczości i technologii zmiana ma w założeniu wspomóc mikro i małe przedsiębiorstwa rodzinne.

Jak wskazano w uzasadnieniu projektu, jeśli np. przedsiębiorca wypłaca małżonkowi wynagrodzenie na poziomie 104 tys. zł w skali roku (ok. 8,6 tys. zł miesięcznie), to dzięki uznaniu tej kwoty za koszt uzyskania przychodu zapłaci przeszło 15 tys. zł mniej podatku. Co istotne, nowe rozwiązanie będzie dotyczyć nie tylko małżonków, ale też małoletnich dzieci.


„Podatnik zatrudniający małżonka (na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia czy umowy o dzieło) będzie przez fiskusa traktowany tak samo, jak podatnik zatrudniający osobę spoza najbliższej rodziny. Rozwiązanie to przyniesie korzyść  co najmniej kilkudziesięciu tysiącom przedsiębiorców” – wyjaśnia Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii.


Wprowadzenie zmian przewiduje – przygotowany w Ministerstwie Przedsiębiorczości i Technologii – projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym. Projekt trafił do Sejmu 25 września 2018 r.

Większość nowych przepisów powinna wejść w życie 1 stycznia 2019 r.

> Czytaj dalej…

Wynajem pokoi przez pośrednika a karta podatkowa

Pytanie: Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu pokoi gościnnych. Opłaca zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej. Chciałby zacząć współpracę z internetowym portalem rezerwacyjnym … .com. Czy płacona prowizja z tytułu rezerwacji pokoi prowadzonej przez wyspecjalizowane firmy spowoduje utratę prawa do opodatkowania wynajmu pokoi w formie karty podatkowej?


INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2018 r. (data wpływu 24 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej w formie karty podatkowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej w formie karty podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od 2007 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu pokoi gościnnych. Opłaca zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej. Chciałby zacząć współpracę z internetowym portalem rezerwacyjnym … .com. Za ww. usługę Wnioskodawca będzie płacił prowizję z tytułu rezerwacji pokoi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy płacona prowizja z tytułu rezerwacji pokoi prowadzonej przez wyspecjalizowane firmy spowoduje utratę prawa do opodatkowania wynajmu pokoi w formie karty podatkowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa pośrednictwa w pozyskiwaniu rezerwacji i pokoi jest usługą specjalistyczną, a co za tym idzie skorzystanie z takich usług nie powoduje utraty prawa do opodatkowania wynajmu pokoi w formie karty podatkowej. Jednym z warunków skorzystania opodatkowania w formie karty podatkowej, wymienionym w art. 25 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prowadzenie działalności bez korzystania z usług niezatrudnionych przez podatnika na podstawie umowy o pracę oraz usług innych przedsiębiorców, zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne za które uważa się czynności i prace wychodzące w innych niż zgłoszony zakres działalności, niezbędny do całkowitego wykonania wyrobu lub świadczących usługi, w tym również czynności i prace towarzyszące.

W obecnie panujących realiach gospodarczych korzystanie z usług pośrednictwa w rezerwacji pokoi przez podmioty wynajmujące pokoje gościnne jest elementem potrzebnym i pożądanym. Obecnie większość rezerwacji miejsc noclegowych, w szczególności przez klientów Unii Europejskiej, odbywa się za pośrednictwem portali przedstawiających w atrakcyjny sposób ofertę obiektów noclegowych. Tym samym działalność takiego podmiotu w zakresie świadczenia pośrednictwa w przyjmowaniu rezerwacji zalicza ją do działalności specjalistycznej, tj. takiej, która jest potrzebna i zarazem pożądana by móc zaspokoić rosnące oczekiwania klientów.

Wnioskodawca podkreśla, że podobne stanowisko zajęto w interpretacji indywidualnej znak ILPB1/4511-1-149/14-2/IM oraz znak 0115-KDIT3.4011.63.2018.1.JŁ


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 2157 ze zm.) osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej.

Pojęcie działalności gospodarczej do którego odsyła wskazany powyżej przepis, zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1509 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

  1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
  2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
  3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w cytowanym wyżej przepisie art. 5a pkt 6 ustawy wymaga, aby był to jeden z wymienionych w lit. a)-c) rodzajów działalności i opiera się na następujących przesłankach:

  • zarobkowym celu działalności,
  • wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
  • prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność usługową lub wytwórczo-usługową, określoną w części I tabeli stanowiącej załącznik nr 3 do ustawy, w zakresie wymienionym w załączniku nr 4 do ustawy – przy zatrudnieniu nie przekraczającym stanu określonego w tabeli.

Zgodnie z art. 23 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, zryczałtowany podatek w formie karty podatkowej mogą opłacać także – na zasadach i w warunkach określonych w części XII tabeli – osoby fizyczne, w tym rolnicy równocześnie prowadzący gospodarstwo rolne.

Stosownie do treści pkt 4 części XII tabeli, w formie karty podatkowej opodatkowane mogą być – usługi hotelarskie polegające na wynajmie pokoi gościnnych i domków turystycznych (w tym wydawanie posiłków) jeżeli łączna liczba pokoi (w tym także w domkach turystycznych) nie przekracza 12.

W myśl art. 25 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

  1. złożą wniosek o zastosowanie opodatkowania w tej formie,
  2. we wniosku, o którym mowa w pkt 1, zgłoszą prowadzenie działalności wymienionej w jednej z 12 części tabeli,
  3. przy prowadzeniu działalności nie korzystają z usług osób nie zatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne,
  4. nie prowadzą, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej,
  5. małżonek podatnika nie prowadzi działalności w tym samym zakresie,
  6. nie wytwarzają wyrobów opodatkowanych, na podstawie odrębnych przepisów, podatkiem akcyzowym,
  7. pozarolnicza działalność gospodarcza zgłoszona we wniosku, o którym mowa w pkt 1, nie jest prowadzona poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Za usługi specjalistyczne w rozumieniu ust. 1 pkt 3 uważa się czynności i prace wchodzące w inny niż zgłoszony zakres działalności, niezbędne do całkowitego wykonania wyrobu lub świadczonej usługi, w tym również czynności i prace towarzyszące, o których mowa w załączniku nr 4 – o czym stanowi art. 25 ust. 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Podkreślić należy, że aby uznać usługi za specjalistyczne, muszą być one niezbędne do całkowitego wykonania wyrobu lub świadczonej usługi. Z przepisów ustawy nie wynika jednak, aby usługi specjalistyczne faktycznie miały być czynnościami wysoce specjalizowanymi, których wykonanie wymagałoby specjalistycznych wiadomości, umiejętności, wyposażenia. Chodzi tu o usługi specjalistyczne względem prowadzonej działalności, których wykonywania nie zgłoszono, a jednak są niezbędne do prowadzenia własnej działalności.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca od 2007 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu pokoi gościnnych. Opłaca zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej. Chciałby zacząć współpracę z internetowym portalem rezerwacyjnym. Za ww. usługę Wnioskodawca będzie płacić prowizję z tytułu rezerwacji pokoi.


Z przeanalizowanych powyżej regulacji prawnych wynika, że aby nabyć i zachować uprawnienia do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej należy spełnić szereg warunków podmiotowych i przedmiotowych, zawartych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Z przepisów tych nie wynika, by zawierały ograniczenia ze względu na korzystanie z internetowych portali rezerwacyjnych.

Wobec tego korzystanie przez Wnioskodawcę z internetowych portali rezerwacyjnych – nie powoduje utraty prawa do opodatkowania usług zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej.

Zatem, Wnioskodawca rozliczając podatek dochodowy kartą podatkową może korzystać z usług portalu … .com.

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

(Interpretacja indywidualna z 27 września 2018 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.375.2018.1.AK – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej).

Umowa zlecenia z osobą korzystającą z ulgi na start a składki ZUS

To, że przedsiębiorca korzystający z ulgi na start nie jest na gruncie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych uważany za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność, nie oznacza, że automatycznie podlega ubezpieczeniom z tytułu świadczenia usług lub realizacji zleceń. Brak jest podstaw do takiej interpretacji – byłaby ona sprzeczna zarówno z literalnym brzmieniem art. 18 Prawa przedsiębiorców, jak i z jego celem . Zatem, zleceniodawcy nie mają obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne za kontrahentów, którzy korzystają z „ulgi na start” – wyjaśniło Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii.

Interpelacja nr 25691 do ministra przedsiębiorczości i technologii w sprawie tzw. ulgi na start


Szanowna Pani Minister!

30 kwietnia bieżącego roku zaczęła obowiązywać tzw. ulga na start, która okazała się być pułapką. Ulga miała ułatwić życie nowym przedsiębiorcom dzięki obniżeniu kosztów składek ZUS. Okazało się jednak, że obowiązek opłacania składki społecznej nie został zawieszony, ale przeniesiony na „drugą stronę”: przedsiębiorców, którzy powierzają wykonanie pracy czy usługi osobie korzystającej z ulgi na start.

Oddział ZUS w Gdańsku w dniu 24 lipca 2018 r. wydał decyzję nr 285 (DI/100000/43/822/2018). ZUS odnosi się w niej do zapytania przedsiębiorcy, który chciał skorzystać z usług kontrahentów korzystających m.in. z ulgi na start. Przedsiębiorca chciał się upewnić, że może im wypłacać należności bez obowiązku odprowadzania składek ZUS. Odprowadzanie wspomnianych składek, co wydaje się rozsądne, nie jest obowiązkiem kontrahenta (przedsiębiorcy), gdyż korzysta on ze wspomnianej ulgi na start. ZUS poinformował, że osoby, które korzystają z ulgi na start, mimo że są pełnoprawnymi przedsiębiorcami, widnieją w CEIDG, mają nadany NIP i REGON, nie są przedsiębiorcami. Spowodowane jest to brzmieniem art. 8 ust. 6a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych:

„Za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność nie uważa się w rozumieniu niniejszej ustawy osoby fizycznej, o której mowa w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców”.

Przepis ten został wprowadzony w tym samym akcie co ulga na start. W praktyce oznacza to, że podejmując współpracę z taką osobą, należy odprowadzić składki społeczne od wypłaconego jej wynagrodzenia, wypłaconego na podstawie faktury wystawionej przez tę osobę. Zatem korzystający z nowych ulg nie będą traktowani jak przedsiębiorcy, lecz zleceniobiorcy. Powoduje to obowiązek sprawdzenia, czy nasz kontrahent korzysta z wspomnianej ulgi na start, co jest znacznym utrudnieniem dla przedsiębiorców, którzy w relacjach biznesowych nagle mogą uzyskać obowiązek zapłaty cudzych składek. Centrala ZUS w Warszawie potwierdza, że wydana interpretacja odzwierciedla oficjalne stanowisko zakładu.

W związku z powyższym proszę o odpowiedź na pytania:

  1. Czy intencją ministerstwa była taka konstrukcja ulgi na start? Czy zdaniem Pani Minister interpretacja wydana przez ZUS jest prawidłowa i odzwierciedla zamierzenia autorów nowelizacji przepisów?
  2. Jakie konsekwencje grożą osobie, która nieświadomie skorzystała z usług np. hydraulika korzystającego z tzw. ulgi na start i nie zapłaciła za niego składek ZUS?
  3. Czy po wykonaniu usługi przez np. hydraulika korzystającego z ulgi na start powinniśmy wystawić mu PIT?

Posłowie:
Joanna Mucha, Sławomir Nitras, Paweł Olszewski, Agnieszka Pomaska

30 sierpnia 2018 r.


Odpowiedź na interpelację nr 25691 w sprawie tzw. ulgi na start

Szanowny Panie Marszałku,
w związku z interpelacją nr 25691 państwa posłów Joanny Muchy, Sławomira Nitrasa, Pawła Olszewskiego oraz Agnieszki Pomaski w sprawie tzw. ulgi na start, uprzejmie przedstawiam odpowiedź.

1/ Tzw. „ulga na start” nie skutkuje przeniesieniem na kontrahentów przedsiębiorcy, który z niej korzysta, obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne. Przytoczona w interpelacji wykładnia przepisów jest nieprawidłowa, gdyż nie uwzględnia brzmienia i celu art. 18 ustawy – Prawo przedsiębiorców.

Zgodnie z kluczowym dla ustalenia zakresu obowiązywania i treści „ulgi na start” art. 18 Prawa przedsiębiorców, w okresie korzystania z tego zwolnienia, przedsiębiorca będący osobą fizyczną nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym. Przepis ten nie ogranicza rodzajów ani tytułów do ubezpieczeń społecznych, jakie są objęte zwolnieniem. W szczególności, art. 18 Prawa przedsiębiorców nie stanowi, że „ulga na start” skutkuje brakiem obowiązkowych ubezpieczeń społecznych jedynie z tytułu pozarolniczej działalności w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (u.s.u.s.). Prawo przedsiębiorców nie posługuje się właściwym dla prawa ubezpieczeń społecznych pojęciem pozarolniczej działalności w definicji przedsiębiorcy. Za przedsiębiorcę, o którym mowa w art. 4 i art. 18, Prawo przedsiębiorców uznaje każdą osobę fizyczną, która wykonuje działalność gospodarczą w rozumieniu art. 3 Prawa przedsiębiorców. „Ulga na start” obejmuje zatem nie tylko czynności mieszczące się w pojęciu pozarolniczej działalności, jakim posługuje się ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych, ale także inną aktywność właściwą dla działalności gospodarczej w rozumieniu art. 3 Prawa przedsiębiorców, w tym świadczenie usług i realizowanie zleceń.

Wniosków tych nie zmienia przywołany w interpelacji art. 8 ust. 6a u.s.u.s. To, że przedsiębiorca korzystający z ulgi na start nie jest na gruncie u.s.u.s. uważany za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność, nie oznacza, że automatycznie podlega ubezpieczeniom z tytułu świadczenia usług lub realizacji zleceń. Brak jest podstaw do takiej interpretacji – byłaby ona sprzeczna zarówno z literalnym brzmieniem art. 18 Prawa przedsiębiorców, jak i z jego celem.

Wspomniana w interpelacji decyzja wydana przez Oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku została zatem oparta na nieprawidłowej wykładni przepisów u.s.u.s. i Prawa przedsiębiorców. Należy podkreślić, że nie jest to decyzja zobowiązująca do zapłaty składek, a interpretacja indywidualna ZUS w jednostkowej sprawie. Taka interpretacja nie rodzi negatywnych konsekwencji ani dla przedsiębiorcy, w sprawie którego została wydana (zgodnie z art. 35 ust. 1 nie jest dla niego wiążąca) ani tym bardziej dla innych przedsiębiorców. Osoba, w której sprawie została wydana interpretacja indywidualna nie może być jedynie obciążona sankcjami w zakresie, w jakim zastosowała się do interpretacji indywidualnej ani daninami w wysokości wyższej niż wynikające z tej interpretacji.

Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii, a także Zakład Ubezpieczeń Społecznych wspólnie odniosły się do wątpliwości, jakie pojawiły się w związku z przywołaną interpretacją indywidualną. Zgodnie ze wspólnym stanowiskiem MPiT, MRPiPS i ZUS, na gruncie obecnego brzmienia właściwych przepisów Prawa przedsiębiorców i ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w okresie korzystania z „ulgi na start” przedsiębiorcy nie podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w tym także w związku ze świadczeniem usług i realizowaniem zleceń w ramach tej działalności. Tym samym, zleceniodawcy nie mają obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne za kontrahentów, którzy korzystają z „ulgi na start”. W serwisie informacyjnym Zakładu Ubezpieczeń Społecznych zostały zamieszczone – zgodne z tym stanowiskiem – dodatkowe informacje, które precyzują zasady korzystania z „ulgi na start”.

2/ Z uwagi na powyższe, kontrahentowi przedsiębiorcy korzystającego z „ulgi na start” nie grożą żadne negatywne konsekwencje. Nie ma on obowiązku odprowadzenia za taką osobę składek, jeśli umowa cywilnoprawna, w oparciu o którą realizowane są usługi bądź zlecenie, zawarta została w ramach działalności gospodarczej takiego przedsiębiorcy.

3/ Biorąc pod uwagę, że przedsiębiorca korzystający z „ulgi na start” nie jest zleceniobiorcą (w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniach społecznych), co do usług i zleceń realizowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, kontrahent takiego przedsiębiorcy nie musi wystawiać mu deklaracji PIT.

Podsekretarz stanu w Ministerstwie Przedsiębiorczości i Technologii
Mariusz Haładyj

Ulga na start

Nowe firmy jednak nie zapłacą składek ZUS. Ulga na start wciąż obowiązuje.


W ostatnich dniach przez polskie media przetoczyła się paraliżująca informacja, jakoby tzw. ulga na start (czyli 6-miesięczne zwolnienie ze składek ZUS) była fikcją i w rzeczywistości nakładała na nowe firmy konieczność zapłaty ogromnych składek ZUS. Znamy już oficjalne stanowisko rządu i ZUS-u w tej sprawie.


W ostatnich dniach całą Polskę obiegła informacja o niebezpiecznej pułapce legislacyjnej ukrytej w tzw. Konstytucji Biznesu. „Pułapka zastawiona na przedsiębiorców”, jak opisywały to ogólnopolskie media, miała zostać ukryta w przepisach dotyczących tzw. ulgi na start.

Przypomnijmy, że 30 kwietnia 2018 roku weszły w życie przepisy, zgodnie z którymi osoba zakładająca działalność gospodarczą jest całkowicie zwolniona z opłacania składek na ubezpieczenie społeczne przez okres pierwszych 6 miesięcy prowadzenia firmy. W tym półrocznym okresie, osoba taka zobowiązana jest do opłacania samej tylko składki zdrowotnej.


Nowe zwolnienie obowiązuje już od kilku miesięcy. W tym czasie w Polsce założonych zostało ponad 100 tysięcy nowych firm. Ich właściciele w większości skorzystali z nowych przepisów i podlegają obecnie zwolnieniu ze składek ZUS.

Tymczasem w zeszłym tygodniu na portalu SWBR (Stowarzyszenie Współpracujących Biur Rachunkowych) pojawił się artykuł, który ujawnił „perfidną pułapkę” zastawioną na przedsiębiorców w nowych przepisach. Artykuł odbił się szerokim echem w Internecie i już po kilkunastu godzinach zaczęły go cytować najbardziej opiniotwórcze portale (w tym Rzeczpospolita, Interia czy Money.pl). Zgodnie z tezą przedstawioną przez autora źródłowego artykułu (powtarzaną następnie przez kolejne portale), korzystanie z tzw. ulgi na start, wiązać się będzie z koniecznością zapłaty składek ZUS, i to składek czasem wielokrotnie wyższych od tych standardowych. Jak to możliwe?

Portal SWBR przywołał w swoim artykule interpretację przepisów wydaną w lipcu tego roku przez oddział ZUS w Gdańsku. Zgodnie z tą interpretacją, osoba korzystająca z ulgi na start – w rozumieniu znowelizowanej ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych – nie jest osobą prowadzącą działalność gospodarczą.

W tym miejscu należy jasno sprecyzować, że mówimy tu cały czas o osobie, która w rzeczywistości:

  • założyła działalność gospodarczą,
  • została wpisana do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej,
  • została zgłoszona do Urzędu Skarbowego, GUS oraz ZUS jako osoba prowadząca działalność gospodarczą,
  • płaci co miesiąc podatek dochodowy z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Pomimo tych wszystkich przesłanek, znowelizowany art. 8 ust. 6a ustawy o sus stwierdza, że osoba taka – jeśli skorzysta z ulgi na start – nie będzie traktowana przez ZUS, jako osoba prowadząca działalność gospodarczą. To z kolei, według autora tejże interpretacji, pociąga za sobą przykre konsekwencje w postaci braku tytułu do ubezpieczenia. Jeśli zaś osoba taka nie jest ubezpieczona, to – według felernej interpretacji ZUS – wynagrodzenie za usługi świadczone przez taką osobę powinno zostać oskładkowane tak samo, jak każda inna umowa zlecenia zawierana z osobą nie prowadzącą działalności gospodarczej.

Co to miałoby oznaczać w praktyce? Osoba korzystająca z 6-miesięcznego zwolnienia z ZUS sama nie musi opłacać składek, ale po wystawieniu faktury obowiązek taki spadnie na jej kontrahenta. Oznacza to, że nabywca usługi świadczonej przez nowego przedsiębiorcę, musiałby zapłacić pełne składki ZUS liczone od wartości wykazanej na fakturze. Przykładowo, jeśli faktura opiewa na kwotę 5000 zł, to nabywca usługi musiałby z własnej kieszeni odprowadzić do ZUS kwotę 940 zł oraz dodatkowo potrącić kwotę 685 zł z wynagrodzenia naszego przedsiębiorcy (którego ZUS nie uznaje za przedsiębiorcę).

Co więcej, firma otrzymująca fakturę musiałaby każdorazowo sprawdzać, czy wystawca faktury prowadzi działalność krócej czy dłużej niż 6 miesięcy. Jeśli dłużej – rozlicza się jak z firmą, jeżeli zaś krócej – to traktuje swojego kontrahenta jak osobę fizyczną wystawiającą zwykły rachunek do umowy zlecenia i staje się dla niego płatnikiem składek ZUS.

Sprawa wydaje się kuriozalna, ale niestety wszystko wskazuje na to, że przepisy zostały skonstruowane w tak niefortunny sposób, że literalne ich stosowanie doprowadziłoby do traktowania firmowych faktur jak zwykłych rachunków do umowy zlecenia. Co na to twórcy ustawy i centrala ZUS?


Ministerstwo uspokaja, ZUS ucina sprawę


Nagłośnienie sprawy w mediach i roztoczenie apokaliptycznych wręcz skutków stosowania nowych przepisów doprowadziło do natychmiastowej reakcji ze strony rządowej. Komunikaty w tej sprawie wydało Ministerstwo Przedsiębiorczości, Ministerstwo Pracy oraz sam ZUS, zapewniając, że umowy zawierane przez nowych przedsiębiorców nie stanowią podstawy do oskładkowania.

We wspólnym komunikacie Ministerstwa Przedsiębiorczości oraz Ministerstwa Pracy możemy przeczytać, iż:

„W związku z pojawiającymi się w mediach informacjami dotyczącymi zawierania umów z przedsiębiorcami korzystającymi z tzw. ulgi na start, Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii, Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej oraz Zakład Ubezpieczeń Społecznych, wyjaśniają, że zleceniodawcy nie mają obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne za kontrahentów, którzy korzystają z ulgi na start.”

Informację tę rozwija w swoim komunikacie ZUS, dodając, że:

„Umowa agencyjna, umowa zlecenia albo umowa o świadczenie usług (…) może być uznana co do zasady jako wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, pod warunkiem że:

  • jej przedmiot jest taki sam jak przedmiot prowadzonej działalności,
  • osiągane przychody są opodatkowane jako przychód z działalności gospodarczej.

W takim przypadku umowy cywilnoprawne zawarte w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie stanowią odrębnego tytułu do ubezpieczeń społecznych. Zleceniodawcy nie mają obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne za kontrahentów, którzy korzystają z ulgi na start, o ile spełnione są ww. warunki.”

Komunikaty wydane w ekspresowym tempie przez stronę rządową na pewno wytłumią medialną wrzawę i przede wszystkim uspokoją dziesiątki tysięcy przedsiębiorców, którzy na te kilka dni mogli stracić grunt pod nogami.

Warto jednak zwrócić uwagę, iż w komunikatach tych nie odniesiono się w żaden sposób do przepisów, które wywołały cały ten bałagan, a jedynie uspokojono sytuację za pomocą ogólnych stwierdzeń. Stwierdzeń, które jednak wciąż są sprzeczne z tymi przepisami. Same komunikaty nie stanowią jeszcze źródła prawa, w związku z czym sytuacja ostatecznie zostanie rozwiązana dopiero po ewentualnej nowelizacji nieszczęsnej ustawy. Czy przedsiębiorcy powinni zatem się czegoś obawiać?

Błyskawiczna reakcja ZUS-u i odpowiednich resortów wskazuje na to, że rzeczona „pułapka legislacyjna” nie była efektem zamierzonym, jak jeszcze kilka dni temu chcieliby to widzieć niektórzy komentatorzy, ale raczej efektem niezamierzonego bałaganu legislacyjnego. Ministerialne komunikaty zaś – choć same źródłem prawa jeszcze nie są – wydają się stanowić wystarczający bezpiecznik gwarantujący czasowe wyłączenie ze stosowania felernych przepisów. Oznacza to, że ZUS – zgodnie z komunikatem – nie będzie stosował wykładni zawartej we wspomnianej interpretacji, a sama interpretacja zostanie zapewne już w najbliższych dniach zmieniona.

Ubezpieczenie chorobowe przedsiębiorcy

Jesteś przedsiębiorcą i zastanawiasz się, co będzie jeśli zachorujesz i czy będziesz mógł liczyć na podobne świadczenia, jakie ma pracownik na etacie (tzw. chorobowe)? Możesz je otrzymywać, ale pod warunkiem, że zgłosisz się do ubezpieczenia chorobowego i będziesz terminowo opłacał składki. Ubezpieczenie chorobowe w przypadku przedsiębiorcy jest dobrowolne, a objęcie nim następuje na wniosek osoby zainteresowanej (jest to indywidualna decyzja przedsiębiorcy – czy przystąpi do ubezpieczenia chorobowego, czy też nie).


Kiedy przedsiębiorca może ubiegać się o chorobowe?

Pamiętaj, że nawet jeśli zgłosiłeś się do ubezpieczeń chorobowych, nie zawsze oznacza to, że możesz liczyć na „chorobowe” z ZUS.

Przede wszystkim, prawo do zasiłku chorobowego uzyskasz dopiero po upływie tzw. okresu wyczekiwania, który wynosi 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego.

Uwaga! W przypadku zasiłku macierzyńskiego nie obowiązuje okres wyczekiwania – zasiłek macierzyński przysługuje ubezpieczonej która w okresie ubezpieczenia chorobowego urodziła dziecko (tj.  zasiłek przysługuje, jeżeli kobieta przystąpi do ubezpieczenia chorobowego przed dniem porodu).

Jeśli zgłosisz się do ubezpieczenia chorobowego (ale wcześniej nie byłeś ubezpieczony) i np. po dwóch tygodniach zachorujesz – nie otrzymasz zasiłku. Co ważne, do 90 – dniowego okresu zaliczają się poprzednie okresy ubezpieczeń (np. jeśli przed założeniem firmy pracowałeś na etacie) ale pod warunkiem, że przerwa pomiędzy ubezpieczeniami nie przekroczyła 30 dni lub była spowodowana urlopem wychowawczym, urlopem bezpłatnym albo odbywaniem czynnej służby wojskowej przez żołnierza niezawodowego.

Drugim warunkiem prawa do zasiłku chorobowego jest terminowe opłacanie składek. Jeżeli nie zapłacisz w terminie składki, zostaniesz wyłączony z dobrowolnego ubezpieczenia od pierwszego dnia miesiąca, za który nie opłaciłeś w terminie należnej składki. Dodatkowo stracisz prawo do zasiłku chorobowego na okres 3 miesięcy.


Prawo do zasiłku opiekuńczego

Jeśli jesteś zgłoszony do ubezpieczenia chorobowego, masz również prawo do opieki nad:

  • dzieckiem w wieku do ukończenia 8 lat w przypadku
    • nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola lub szkoły, do których dziecko uczęszcza, a także w przypadku choroby niani,  z którą  rodzice  mają  zawartą  umowę  uaktywniającą,  lub dziennego opiekuna sprawujących opiekę nad dzieckiem,
    • porodu lub choroby małżonka ubezpieczonego lub rodzica dziecka, stale opiekujących się dzieckiem, jeżeli poród lub choroba uniemożliwia temu małżonkowi lub rodzicowi sprawowanie opieki,
    • pobytu  małżonka  ubezpieczonego  lub  rodzica  dziecka,  stale opiekujących się dzieckiem, w szpitalu albo innym zakładzie leczniczym podmiotu  leczniczego  wykonującego  działalność  leczniczą  w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne.
  • chorym dzieckiem w wieku do ukończenia 14 lat

Zasiłek opiekuńczy przysługuje także przy konieczności osobistego sprawowania opieki nad innym chorym członkiem rodziny (maksymalnie 14 dni w ciągu roku). Za członków rodziny uważa się małżonka, rodziców, rodzica dziecka, ojczyma, macochę, teściów, dziadków, wnuki, rodzeństwo oraz dzieci w wieku powyżej 14 lat – jeżeli pozostają we wspólnym gospodarstwie domowym z ubezpieczonym w okresie sprawowania opieki.

Zasiłek opiekuńczy przysługuje łącznie na opiekę nad dziećmi i innymi członkami rodziny za okres nie dłuższy niż 60 dni w roku. Zasiłek nie przysługuje, jeżeli poza ubezpieczonym są inni członkowie rodziny pozostający we wspólnym gospodarstwie domowym, którzy mogą zapewnić opiekę dziecku lub choremu członkowi rodziny (nie dotyczy to jednak opieki sprawowanej nad chorym dzieckiem do 2 lat).


Jak się zgłosić od ubezpieczenia chorobowego?

Do ubezpieczenia chorobowego możesz przystąpić w dowolnym momencie – od razu tj. z dniem rozpoczęcia wykonywania działalności lub później. Zgłaszasz się na formularzu ZUS ZUA (ten sam, w którym zgłaszasz się np. do ubezpieczeń emerytalnych, rentowych)

Objęcie ubezpieczeniem chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku, nie wcześniej jednak niż od dnia, w którym wniosek został złożony. Wyjątkiem jest sytuacja, w której zgłosisz się do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego razem ze zgłoszeniem do obowiązkowych ubezpieczeń przed upływem 7 dni od dnia powstania tytułu do tych ubezpieczeń. Chodzi tutaj o sytuację, w której zgłaszasz się do ZUS od razu po rejestracji działalności – jeśli zrobisz to w ciągu 7 dni, będziesz objęty ubezpieczeniem chorobowym od daty rejestracji firmy (czyli kilka dni wcześniej, niż złożyłeś wniosek).

Jeżeli chcesz zgłosić się do ubezpieczenia dobrowolnego w trakcie działalności, powinieneś najpierw złożyć wniosek o wyrejestrowanie z ubezpieczeń (ZUS ZWUA z kodem przyczyny wyrejestrowania 600, czyli „inna przyczyna wyrejestrowania”), a następnie złożyć deklarację ZUS ZUA i zarejestrować się ponownie do wszystkich ubezpieczeń – tym razem także z dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym.


Jak otrzymać zasiłek chorobowy?

Jeśli chcesz otrzymać „chorobowe” i dostałeś od lekarza zwolnienie, musisz przekazać do ZUS:

  • zwolnienie lekarskie na druku ZUS ZLA oraz
  • wypełniony formularz  ZUS Z-3b.

Masz na to 7 dni od daty wystawienia zwolnienia. Jeśli spóźnisz się z dostarczeniem zwolnienia lekarskiego choćby o jeden dzień, ZUS może obniżyć należne świadczenie aż o 25%. Jeżeli dokumenty wysyłasz pocztą, decyduje data stempla pocztowego. Siedmiodniowy termin nie dotyczy zwolnień wystawionych elektronicznie, wysyłasz tylko formularz ZUS Z-3b w dowolnym terminie.

ZUS jest zobowiązany do wypłaty zasiłku w ciągu 30 dni od daty otrzymania wskazanych dokumentów. Jeżeli ZUS spóźnia się z wypłatą zasiłku, możesz żądać zapłaty odsetek ustawowych.


Jakie składki na chorobowe przedsiębiorcy?

Składka chorobowa wynosi 2,45% podstawy wymiaru składki. Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe jest taka sama jak podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe i wynosi minimum 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia na dany rok. Najmniejsza kwota dobrowolnej składki chorobowej w 2018 roku to 65,31 zł.

Są również limity, które ograniczają górną granicę podstawy wymiaru składek. Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nie może być wyższa od 250% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego.

Pamiętaj! Jeżeli korzystasz z małego ZUS płacisz odpowiednio niższą składkę chorobową (w 2018 roku jest to kwota 15,44 zł).


Ile wynosi zasiłek chorobowy przedsiębiorcy?

Podstawę do obliczania wysokości zasiłku chorobowego stanowi średnia zadeklarowana przez Ciebie podstawa wymiaru składek z ostatnich 12 miesięcy, pomniejszona o wskaźnik w wysokości 13,71%.

Zasiłek może wynieść:

  • 80% podstawy wymiaru zasiłku za okres niezdolności do pracy
  • 70% za okres pobytu w szpitalu
  • 100% gdy:
    • choroba przypada w czasie ciąży
    • niezdolność powstała z powodu wypadku w drodze do pracy lub z pracy
    • konieczne jest poddanie się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek tkanek i narządów

Zasiłek chorobowy przysługuje za każdy dzień niezdolności do pracy, w tym za dni wolne od pracy.

Uwaga! Od kwoty zasiłku potrącana jest zaliczka na podatek dochodowy w wysokości 18%.


Przykład

Pan X prowadzi działalność gospodarcza, dobrowolnie zgłosił się do ubezpieczenia chorobowego 2 maja 2017 i terminowo opłacał składki. Od 4 do 15 listopada 2017 r. przebywał na zwolnieniu lekarskim. W tej sytuacji podstawą wymiaru zasiłku chorobowego była średnia z ostatnich 12 miesięcy, czyli liczona z dwóch miesięcy roku 2016 (podstawa wymiaru składek to kwota 2433 zł) i dziesięciu miesięcy roku 2017 (podstawą była kwota 2557,80 zł)

czyli:

(2 x 2433,00 + 10 x 2557,80)/12 (miesiące) = 2739,75 zł

Obliczyliśmy średnią, pomniejszamy o wskaźnik w wysokości 13,71%

2739,75 x 13,71% = 2364,13 zł

Miesięczna kwota zasiłku stanowi 80% podstawy:  2364,13 x 80% = 1891,30 zł

Co oznacza, że Panu X za każdy dzień wyliczyliśmy zasiłek w wysokości: 1891,30 / 30 (liczba dni listopada) = 63,04 zł

Zwolnienie obejmuje 10 dni, czyli kwota zasiłku to 630,40 zł

Należy pamiętać o potrąceniu zaliczki na podatek dochodowy 630,40 – 18%

Kwota zasiłku (za zwolnienie od 4 do 15 listopada 2017 r. ) to 516,92 zł


Prawo do obniżenia podstawy składek przy chorobowym przedsiębiorcy

Jeśli zachorowałeś i przysługiwał ci zasiłek chorobowy, masz prawo do pomniejszenia podstawy składek na ubezpieczenia społeczne za okres, w którym z powodu choroby nie prowadziłeś działalności. Podstawę obniżasz proporcjonalnie do liczby dni, za które pobierałeś zasiłek (podstawę dzielisz przez liczbę dni kalendarzowych miesiąca, w którym nastąpiła choroba, a następnie mnożysz przez liczbę dni, w których pracowałeś/nie przebywałeś na zwolnieniu).

Możliwość obniżenia dotyczy tylko minimalnej, zadeklarowanej wysokości składek.

Pamiętaj, że prawo do obniżenia podstawy wysokości składek masz tylko wtedy, jeśli masz stwierdzone prawo do zasiłku chorobowego (i otrzymasz z ZUS ten zasiłek). Nie wystarczy, że zarejestrowałeś się do ubezpieczeń i dostałeś zwolnienie lekarskie. Dlatego z rozliczeniem składek od obniżonej podstawy, najlepiej poczekać do momentu, w których otrzymasz świadczenia z ZUS.

Uwaga! Możliwość zmniejszenia podstawy dotyczy tylko składek na ubezpieczenie społeczne. Składka zdrowotna płacona jest niepodzielna i zawsze płatna w całości, niezależnie od ilości dni przebywania na zwolnieniu.


Świadczenie rehabilitacyjne

Po upływie terminu zasiłku chorobowego, który może trwać maksymalnie 182 dni (270 dni w przypadku gruźlicy lub choroby w ciąży) lekarz z ZUS może przyznać świadczenie rehabilitacyjne. Jest tak jeśli przedsiębiorca nadal jest niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja rokują odzyskanie zdolności do pracy. Nie może on trwać dłużej niż 12 miesięcy.

Świadczenie to wynosi 90% podstawy wymiaru zasiłku chorobowego za okres pierwszych trzech miesięcy, 75% tej podstawy za pozostały okres, a jeżeli niezdolność do pracy przypada w okresie ciąży – 100% tej podstawy.

Jeśli w ciągu 12 miesięcy nie nastąpi powrót do pełnej zdolności do pracy, chory może wnioskować o rentę z tytułu niezdolności do pracy. Może to także zrobić przed pobieraniem świadczenia rehabilitacyjnego.


Chorobowe osoby współpracującej

Osoba współpracująca przy prowadzeniu działalności (osoba z najbliższej rodziny za wyjątkiem brata lub siostry) która pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z przedsiębiorcą również ma prawo do zasiłku chorobowego w przypadku choroby (oczywiście tylko wtedy, gdy opłaca składki chorobowe). Po upływie 90 dni od objęcia ubezpieczeniem nabywa prawo do otrzymywania zasiłku chorobowego. Obowiązują tutaj takie same zasady jak osobę prowadzącą działalność gospodarczą.

Uwaga! Osoba współpracująca nie ma prawa do korzystania z obniżonych składek ZUS dla nowych przedsiębiorców (tzw. małego ZUS).

W celu wypłaty zasiłku chorobowego należy przekazać do ZUS zaświadczenie lekarskie – druk ZUS ZLA oraz wypełniony druk ZUS Z-3b w terminie 7 dni od wystawienia zwolnienia.

źródło: biznes.gov.pl

Sprzedaż towarów o wartości do 1000 zł i ponad 1000 zł

Sprzedaż prowadzona w ramach firmy zawsze będzie czyniła sprzedawcę podatnikiem podatku VAT, niezależnie od tego, jaka jest wartość towaru. Sprzedawca może jedynie pozostać zwolniony z podatku VAT ze względu na specyficzny rodzaj towarów lub na status zwolnionego podmiotowo z VAT lub rozliczać ten podatek. W obu przypadkach jednak pozostaje podatnikiem.

Gdy sprzedaży dokonuje podatnik opodatkowany w związku z daną transakcją podatkiem VAT lub z tego podatku w ramach tej transakcji zwolniony, nabywca nie musi obawiać się opodatkowania go z tytułu kupna.


Przy kupnie towaru:

  • będącego majątkiem prywatnym osoby fizycznej,
  • będącego majątkiem prywatnym przedsiębiorcy,

-na kupującym ciąży obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnej. Podatek ten w przypadku rzeczy ruchomych wynosi 2% wartości rynkowej podstawy opodatkowania (którą z reguły jest cena ustalona przez podpisujących umowy, pod warunkiem, że nie odbiega ona znacząco od ceny rynkowej, a w przypadku gdyby odbiegała – strony posiadają podstawy ustalenia jej w takiej odmiennej wartości).

W przypadku natomiast:

  • nieruchomości, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym  – podatek ten wynosi 2 %,
  • innych praw majątkowych – podatek ten wynosi 1 %;
JESTEM: Przedsiębiorcą sprzedaję majątek firmowy Przedsiębiorcą sprzedaję majątek prywatny Sprzedaję majątek prywatny
Przedsiębiorcą kupuję majątek na cele mojej firmy Sprzedawca rozlicza VAT/możliwe że odliczę VAT Kupujący rozlicza PCC Kupujący rozlicza PCC
Przedsiębiorcą kupuję majątek na cele prywatne Sprzedawca rozlicza VAT Kupujący rozlicza PCC Kupujący rozlicza PCC
Osobą prywatną Sprzedawca rozlicza VAT Kupujący rozlicza PCC Kupujący rozlicza PCC

Zwolnienie do 1000 zł

Wyjątkowo zwolnione z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych pozostaje nabycie rzeczy ruchomych o wartości rynkowej nie przekraczającej 1000 zł. Oznacza to, że:

  • zwolnienie dotyczy wyłącznie ruchomości – zatem prawa czy nieruchomości nawet gdy ich wartość jest niższa – należy opodatkować,
  • wartość rynkowa nie jest tożsama z ceną umową, strony nie mogą zatem sztucznie zaniżyć wartości umowy tylko w tym celu, by nabywca stał się zwolniony z podatku od czynności cywilnoprawnych,
  • nie ma znaczenia, czy nabywcą jest przedsiębiorca, czy osoba prywatna, zwolnienie stosuje się do wszystkich podmiotów,
  • jeżeli podatnik jest zwolniony z podatku ze względu na wartość podstawy opodatkowania do 1000 zł, to nie ma obowiązku składać deklaracji podatkowej PCC-3 i wykazywać transakcji,
  • podstawy opodatkowania należy podstawy opodatkowania ulegają zaokrągleniu do pełnych złotych (0-49 gr zaokrągla się w dól, a 50-99 gr – w górę).

Dla ustalenia wartości rynkowej przedmiotu czynności cywilnoprawnej określić należy przeciętne ceny stosowane w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Składki ZUS przedsiębiorców w 2019 r.

Od 1 stycznia 2019 r. wzrośnie wysokość składek na ubezpieczenie społeczne dla przedsiębiorców. Wynika to ze wzrostu minimalnego wynagrodzenia za pracę – w przypadku nowych firm oraz wyższego prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, które stanowi podstawę wyliczenia składek dla przedsiębiorców działających na rynku od dłuższego czasu. Minimalne wynagrodzenie za pracę, zgodnie z rozporządzeniem z 19 września 2018 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2019 r. (Dz. U. poz. 1794), wyniesie w przyszłym roku 2250 zł (w tym roku jest to 2100 zł), natomiast, jak wynika z projektu ustawy budżetowej na przyszły rok, przeciętne prognozowane wynagrodzenie w 2019 r. wyniesie 4765 zł (w 2018 r. – 4443 zł).


Zakres ubezpieczeń

Dla przedsiębiorcy z racji prowadzonej działalności obowiązkowe są ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe i wypadkowe), a także ubezpieczenie zdrowotne. Tylko ubezpieczenie chorobowe jest dobrowolne, a przystąpienie do niego możliwe jest wyłącznie na złożony przez niego wniosek.

W sytuacji, gdy prowadzenie pozarolniczej działalności lub współpraca przy jej prowadzeniu nie jest jednym tytułem do podlegania ubezpieczeniom społecznym, osoba prowadząca tę działalność lub osoba z nią współpracująca podlega ubezpieczeniom bądź obowiązkowo, bądź dobrowolnie (szczegóły w poradniku ZUS).

Natomiast osoba, która z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności lub współpracy podlega dobrowolnie ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, w przypadku przystąpienia do tych ubezpieczeń, obejmowana jest również ubezpieczeniem wypadkowym. Osoba ta w ogóle nie podlega ubezpieczeniu chorobowemu.

Z kolei składkę na Fundusz Pracy odprowadzają te osoby prowadzące pozarolniczą działalność i osoby współpracujące, które podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. W konsekwencji za osoby podlegające ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym na swój wniosek nie należy odprowadzać składki na Fundusz Pracy.

Składkę na FP opłaca się od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, nie niższych, w przeliczeniu na okres miesiąca, niż minimalne wynagrodzenie, co oznacza, że np. osoba, o której mowa w art. 18a ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, opłacająca składki na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne od kwoty stanowiącej 30% minimalnego wynagrodzenia nie opłaca za siebie składek na Fundusz Pracy.


ZUS dla nowych firm
  1. Osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych, które:
  • nie prowadzą lub w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej nie prowadziły pozarolniczej działalności,
  • nie wykonują działalności gospodarczej na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub poprzednim roku kalendarzowym wykonywały w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 18a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w 2019 r. dla tych osób stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa niż 675 zł (30% kwoty minimalnego wynagrodzenia w 2019 r.). Zgodnie bowiem z rozporządzeniem w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2019 r. od dnia 1 stycznia 2019 r. minimalne wynagrodzenie za pracę ustalono w wysokości 2250 zł.

Za miesiące styczeń – grudzień 2019 r. składka na ubezpieczenia społeczne wyżej wymienionych nie może być niższa:

  • na ubezpieczenie emerytalne od kwoty: 131,76 zł(tj. 19,52%),
  • na ubezpieczenia rentowe od kwoty: 54,00 zł(tj. 8%),
  • na ubezpieczenie chorobowe od kwoty: 16,54 zł(tj. 2,45%).

Porównanie kwot miesięcznych składek z 2018 i 2019 r. – nowe firmy

  2018 r. 2019 r.

Ubezpieczenia społeczne

Podstawa wymiaru składek 630,00 zł 675,00 zł
    Ubezpieczenie wypadkowe 1,67%* 10,52 zł 11,27 zł
    Ubezpieczenie emerytalne 19,52% 122,98 zł 131,76 zł
    Ubezpieczenie rentowe 8% 50,40 zł 54,00 zł
    Ubezpieczenie chorobowe 2,45% 15,44 zł 16,54 zł
Razem składki na ub. społ. 199,34 zł 213,57 zł

Fundusz pracy 2,45%

nie dotyczy nie dotyczy

Ubezpieczenia zdrowotne

Podstawa wymiaru składki 3554,93 zł 3554,93 zł**
Ubezpieczenie zdrowotne 9% 319,94 zł 319,94 zł**
Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się PIT 7,75% 275,51 zł 275,51 zł**
Razem składki
(ub. społ. + ub. zdr.)
519,28 zł

533,51 zł

(+ ok. 10 zł – przewidywany wzrost składki na ub. zdr.)

* składka na ubezpieczenie wypadkowe dla płatników składek zatrudniających do 9 ubezpieczonych.

** Kwoty obowiązujące w 2018 r. Podstawa wymiaru i wysokość składki na ubezpieczenie zdrowotne obowiązujące w przyszłym roku będą znane w drugiej połowie stycznia 2019 r.

Przedsiębiorca może tankować paliwo ze zniżką 20%

Każda osoba prowadząca działalność gospodarczą ma możliwość uzyskania upustu na zakup paliwa w wysokości aż 20%.


Oferta przygotowana przez jedną z polskich instytucji finansowych mogła w ostatnich dniach zadziwić sporo osób. Duży polski bank umożliwił bowiem wszystkim przedsiębiorcom tankowanie paliw w stałej, niezmiennej cenie wynoszącej… 3,90 zł za litr.

Oferta dotyczy tankowania dowolnego paliwa (Pb98, Pb95, ON) na wszystkich stacjach w Polsce. Jeśli na stacji zapłacimy więcej niż wspomniane 3,90 zł/litr, bank zobowiązuje się… zwrócić nam różnicę na nasze konto.

Co ciekawe, akcja nie jest ograniczona czasowo. Przedsiębiorca ma zatem możliwość zakupu tańszego paliwa w każdym kolejnym miesiącu, niezależnie od przyszłych wzrostów cen paliwa.


Jak to działa?

Zasada działania programu jest następująca:

  1. Klient dokonuje zakupu paliwa na dowolnej stacji na terenie Polski i płaci normalną cenę np. 4,90 zł/litr.
  2. Następnie bank zwraca klientowi różnicę w cenie paliwa powyżej 3,90 zł.

W tym przypadku, za każdy zakupiony litr paliwa, bank zwraca różnicę równą:

4,90 – 3,90 = 1,00 zł

Jeśli zatem klient zatankował 50 litrów paliwa, bank zwróci mu kwotę równą:

1,00 zł x 50 = 50,00 zł

Bank zapewnia, że zwróci za zakupy paliwa kwotę do 100 zł w każdym kolejnym miesiącu. Oznacza to, że co miesiąc możemy tankować ok. 100 litrów paliwa w obniżonej cenie (w zależności od ceny paliwa, czasem może to być nawet 150 litrów). W ciągu roku możemy więc zaoszczędzić aż 1200 zł. Ile zaoszczędzisz w swoim konkretnym przypadku?

Bank wydaje kartę paliwową bezpłatnie. Darmowa jest również obsługa karty, a bank nie pobiera żadnych prowizji za dokonywane kartą transakcje. Bezpłatny jest również rachunek powiązany z kartą. Przedsiębiorca nie ponosi więc żadnych kosztów związanych z uczestnictwem w programie zniżkowego tankowania.


Czy każdy może wyrobić taką kartę paliwową? Nie. Bank nałożył tu dość istotne ograniczenie. Z oferty mogą bowiem skorzystać jedynie osoby prowadzące działalność gospodarczą. Upustu nie otrzymają więc osoby nie będące przedsiębiorcami.

Podatki – zryczałtowany podatek dochodowy

Podatki 2019: Nowe wzory dotyczące zryczałtowanego podatku dochodowego


Resort finansów przygotował projekt nowego rozporządzenia dotyczącego wzorów zeznania, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Formularze zostaną w efekcie dostosowane do zmian w ustawach o podatkach dochodowych.


„Rekomendowane rozwiązanie to określenie nowych wzorów formularzy podatkowych oznaczonych symbolami: PIT-28/PIT-28S, PIT16A, PIT-19A, PIT-28/A, PIT-28/B, PIT/O i PIT/D, umożliwiających prawidłowe wykonanie obowiązków podatkowych przez podatników zryczałtowanego podatku dochodowego”  wskazują projektodawcy.


Nowe rozporządzenie ma dostosować wzory do zmian wprowadzonych ustawą z 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2175). Nowela ta weszła w życie z początkiem 2018 r.

Po zmianach formularze będą zbieżne m.in. ze zmianami dotyczącymi przychodów z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy albo innych umów o podobnym charakterze, które zawierane są poza działalnością gospodarczą. Dla takich przychodów wprowadzono limit kwotowy na poziomie 100 tys. zł przychodu – wtedy można korzystać ze stawki ryczałtowej (8,5 proc.). Dla przychodów przekraczających próg odpowiednia będzie natomiast wyższa stawka ryczałtu (12,5 proc.).

Wprowadzenie zmian przewiduje projekt rozporządzenia (z 28 września) Ministra Finansów w sprawie określenia wzorów zeznania, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Rozporządzenie wejdzie w życie 1 stycznia 2019 r.


Wzory:

PIT-28/PIT-28S, PIT16A, PIT-19A, PIT-28/A, PIT-28/B, PIT/O i PIT/D

Podatkowe rozliczenie dotacji – najważniejsze informacje

Przedsiębiorcy mają możliwość korzystania z różnych dotacji, co też chętnie robią. Podatkowe rozliczenie dotacji może być problematyczne – powoduje ona bowiem różne skutki na płaszczyźnie zarówno VAT, jak i PIT. Tym samym, dotacja może być różnie ujmowana w ewidencjach.

Dotacja to bezzwrotna pomoc finansowa udzielana ze środków publicznych instytucji, organizacji, przedsiębiorstwu w celu finansowego wsparcia określonego przedsięwzięcia lub prowadzenia bieżącej działalności.

Dotacje dzielą się na:

  • podmiotowe, udzielane jednostce ze względu na rodzaj prowadzonej przez nią działalności,
  • przedmiotowe, udzielane jednostce na wytwarzane przez nią produkty, sprzedawane towary czy świadczone usługi.

Na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych przychodami są między innymi pieniądze i wartości pieniężne. Oznacza to, że dotacje otrzymywane przez podatników zasadniczo spełniają warunek uznania ich za przychód.


Otrzymanie dotacji a przychód z działalności gospodarczej

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o PIT za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą skutki otrzymania dotacji zostały określone w art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT, zgodnie z którym dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia:

  • nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej – w przypadku, gdy są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których zgodnie z art. 22a–22o ustawy o PIT dokonuje się odpisów amortyzacyjnych,
  • stanowią przychód z działalności gospodarczej – w przypadku, gdy zostały otrzymane przez podatnika na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków innych niż środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne.

Zasadniczo dotacje otrzymane na wytworzenie i zakup środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (zakupy inwestycyjne) nie stanowią przychodu podatkowego. Natomiast otrzymanie dotacji, z której został sfinansowany zakup składników majątku innych niż środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, stanowi taki przychód, co jednak nie oznacza, że zwiększa on podstawę opodatkowania, którego powstanie powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

Wolne od podatku dochodowego są bowiem m.in.:

  • jednorazowe środki z Funduszu Pracy przyznane przez starostę osobie bezrobotnej na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, przeznaczone na podjęcie działalności, w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak od 6-krotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia (art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o PIT),
  • dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego (art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o PIT),
  • płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców (art. 21 ust. 1 pkt 136 ustawy o PIT),
  • środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o PIT).

Wydatki sfinansowane dotacją jako koszt podatkowy

Według ustawy o PIT w większości przypadków wydatki na zakup towarów i usług, które zostały sfinansowane dotacją wolną od podatku dochodowego, nie mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodów. Wynika to z art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o PIT, który stanowi, że do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137 ustawy o PIT.

Natomiast w przypadku, gdy z otrzymanej dotacji zostanie sfinansowane nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, to do kosztów uzyskania przychodów nie można zaliczyć odpisów z tytułu zużycia tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, dokonywanych od tej części ich wartości, która została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Na tej podstawie z kosztów podatkowych zostały wyłączone odpisy amortyzacyjne naliczone od tej części wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, która została sfinansowana dotacją.